HİCRAN YARASI
Hayat aðýrda olsa yaþýyoruz
Her yeni günle doðuyoruz
Ýçimizde kýyametler kopsada
Vazifelerimizi bir bir yapýyoruz
Sesizlikte, sessizliði dinliyoruz
Belki daha çok acý çekiyoruz
Kendimizle, muhasabeler yapýp
Ýçin için gözyaþý döküyoruz
Hicran yarasý bu gönül iðleþmez
Gözyaþlarý sel oldu lakin kar etmez
Geceleri daha çok yanan yüreðim
Hiç birþey seni teselli etmez
Geceler gibi karadý dünyam
Gündüzlere hasret kaldý yüreðim
Umutsuzluk içinde, umutla açýlýr elim
Rabbim sen görüyorsun bitir dileðim
ÝNSANLAR RÝYAKAR ...
Dili baþka kalbi baþka konuþur
Kimselere artýk inanmaz kalbim
Halimden haberdarsýn bitir dileðim
Acý çöreklendi yine içime
Gözyaþlarý karýþtý gecelerime
Biliyorum ki beni duyuyorsun
Gidecek yerim, yok sen görüyorsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.