DOĞRUYU SÖYLE.
Hiç namaz kýlmayan, kýlanla bir mi.
Hiç selam vermeyen, verenle bir mi.
Her gördüðün çiçek, lalemi gül mü.
Her öten kuþ ise, asil bülbül mü.
Yalan dolan her þey, mevcutsa eðer.
Þeytana kul ise, bunlara deðer.
Makam mevki para, onu bend eder.
Son demi gelince, kendi kaybeder.
Yaratandan kural, yaþayan ölür.
Ölenin topraða, naþý gömülür.
Münker Nekir gelir, hesap verilir.
Kulluk yapanlarýn, hali bilinir.
Kimisi zengindir, kimisi fakir.
Yoksulu garibi, görme sen hakir.
Hak hukuk kollayýp, niyaz edersen.
Rabbim Allah sever, sende seversen.
Söyleyin dostlarým, bunlar yanlýþ mý.
Bu alem Nemruta, baki kalmýþ mý.
Ýbrahim i orda, yakmadý ateþ.
Allah hükmederse, ýsýtýr güneþ.
Bir çok insan bilmez, bütün bunlarý.
Veremez kendine, zaman ayarý.
O yarattý sanki, bütün daðlarý.
Görmez mi insanlar, þu mezarlarý.
Türkmendaðlý zaman, geçiyor böyle.
Bildiðin doðruyu, sakýnma söyle.
Belki de insana, bir faydan olur.
Rabbim Allah diyen, doðruyu bulur.
HÝLMÝ CAN.
9.OCAK.2010.
(2576)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.