Hayat bu kendine beni baðladý,
Yaþam oradan oraya salladý,
Tutunamadan beni yerlere attý,
Acýmasýn yaþam beni için, için yaktý..
Bir gün dinlemedi hep aðlattý,
Boþ hevesler içinde beni aldattý,
Ýstesen de gelmedi hepsi yasaktý,
Acýmasýz yaþam beni yerden yere attý..
Kýskandý elimden aldý bir an mutluluðu,
Sýkboðaz etti bitirdi çýkmaz etti soluðu,
Yok, oldu, vardý birazcýk olan umudu,
Acýmasýz yaþam yok etti geldi sonu..
Ne dersin yaþadýn bunca sene,
Yapýþmýþ ardýma kopmuyor kene,
Kendin varsýn yaþamda tek yine,
Acýmasýz yaþam solladý geçti yine..
Göz açýp kapatýncaya kadar,
Yetti artýk bu çektiðim zarar,
Ellerim kazayým kendime mezar,
Acýmasýz hayat beni býrak bu kadar...
Su gibi akýp da geçti ömür,
Hep verdi çile biraz sen sömür,
Bu beden yok oluyor artýk çürür
Acýmasýz hayat, beðenmezsen yüzüne tükür..
Belki bugün yarýn bu yaþa geldim,
Elimde ne varsa hepsini ellere verdim,
Gözlerimdeki yaþlarý kendimi sildim,
Acýmasýz hayat, senin yüzünden bu hale geldim..
Bir tek umuttu sende yaþamak,
Her zaman tek istediðimdi mutlu olmak,
Gözlerim istemiyor artýk yaþamak,
Acýmasýz hayat, çok oldun beni býrak..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.