susuz kuyunun asırlık esiri Yusuf'um

suskun bir yiðidin esintisiyim
dökülen gözyaþlarýmý ellerimle tutuyorum
baksana
aþk sahnesinin Züleyha’sý
susuz kuyunun asýrlýk esiri Yusuf’um

akan yaþlardan kuyu yaptým sana
gel güzelliðinin kölesi olsun
açarým ellerimi arþ’a
bir yudum sen diye inlerim
gel bu günahým da senin olsun

"gittiðin yol seni geri getirmesini de bilsin"

yüreðimde büyüyen sevdam var
tenimde izi silinmiþ yalnýzlýk
gölgemde sicili bozulmuþ suretin
bendeki seni tarih bile silemez yar

karanlýðýn baðrýnda fayda etmedi döktüðüm yaþlar
bütün aydýnlýklarý adýnla yamadým yine olmadý
adýna açýlan yaralarýmý acýnla kapatma
yokluðun kadar özlerim seni ey yar

rüzgardan kalma saçlarýn
mahzun þekilde derin derin eserken içime
özlüyorum
yaðmur’un acýtan yanlarýný...

taþlara yazýlan adýn
bir rüzgar yangýnýdýr sözlerin
gel yazdýðým þiirlerde aðla
bitiremediðim dizelerin sonun üç nokta koyuyorum
gel doldur boþluklarý
kurtulsunlar yüklediðim anlamlardan...
bir aðacýn dalý kadar zamansýz dökülüyorum
gel yeniden canlandýr yitirdiðim günlerimi

þarkýlardýr sesimi duyuran
siyah kadýný beyaz yapan
sevgilim;beklentilerime özlem kattýn
yetmedi mi ettiðim dualarýn limiti?

gözler açýlýnca aydýnlýða geride gözlerimi tutan toprak kalýr
unutma ey yar
hiç uyumayan þehirde her an sana uyanýyorum!

Söz: poLo_aS(H.T)
Sosyal Medyada Paylaşın: