Güzün Açar Anneçiçeği

Nedense hep güzleri açar
Yüreðimde anneçiçeði
Arka bahçesi birbaþýna gülüþün
Karaköprü günleriyle sararýr þimdi
Yitik mevsimi çocukluðun

Ýçten içe göveren düþgülü
Kargalarýn uðraðý o yeþil tarla
Gece boyu diþlediðimiz þekerpancarý
Belleðin sarnýcýnda yediveren


Geçip gitti ne zamandý
Tahta çubuða sarýlý macun
Ellerimiz ayçiçeði mürekkep karasý
Küçük balýklarýný kaçýran ýrmak
Yeniden yaþatýr kendini

Yazlýk sinemalarda misket havasý
Kaftana bürünmüþ kýzlar
Utangaç kasaba gelini

Gözleri kötürüm bir keman
Usulca gurbeti çalar
Solar i mgelemimde anneçiçeði

Ne kaldý
Ýncecik çocukluðumdan
Çördüðü aðacý
Bahçenin gizinde annemin yüzü
Olduðundan daha mý yakýn

Güz yapraklarý öreninden
Dutluk’a doðru uçar telgraf direkleri
Ateþ Okulu gurbetindeki kuþlar
Sessizce süzülüp geçer

Nasýl epridi týð iþi perdeler
Sevgiler deðil
Yere bakan soyunuk pencerelerden
Fýþkýran fesleðen kokusu

Ne zamandý
Karlý gecelerden geçip giden
Köylerden, uçurum çoðaltan ayrýlýktan
Bozkýrda unutulmuþ istasyon ýssýzlýðý

Yalnýzlýða açýlan ikindi avlusu
Ne kaldý senden: eski zaman acýsý

Güzün açar anneçiçeði...

ÝLHAN BÜYÜKCEBECÝ




Sosyal Medyada Paylaşın: