BABA
23 Þubat 2006 tarihinde vefat eden babamýn anýsýna…
Hava yine soðuk
Mevsim yine zemheri
Cismimi bilmem de baba
Yüreðim üþüyor yine
Sen gideli hiç ýsýnmadý içim
Hiç sevmedim sensiz yaþamayý
Üþüyorum baba
Sensiz üþüyorum…
Zifiri karanlýk gecelerde
Gökyüzü örtüyor üstümü
Göz gözü görmese de
Ben saklayamýyorum öksüzlüðümü
Öksüzlüðümü saklayamýyorum baba
An yok ki, sen olmayasýn dilimizde
Her dediðin söz, kýlavuz elimizde
Kor ateþlerde yanan, yürek külümüzde
Sýcaklýðýna hasretimiz sönmüyor baba
Öksüzlüðün acýsý dinmiyor baba
Öksüzlüðün acýsý dinmiyor…
Gem vurulmuyor akýp giden zamana
Adým, adým yaklaþýyoruz bilesin sana
Sabrýn ile duan ile býraktýn bizi cihana
Hasretim vuslat gününe, vakit dolmuyor baba
Vade yetmeyince insan ölmüyor baba
Vade yetmeyince insan ölmüyor…
Her geçen gün
Seni daha iyi anlýyor
Ve daha çok özlüyorum baba
Daha çok özlüyorum…
Mehmet Sabri KILIÇ
10 Þubat 2009 / Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Sabri Kılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.