Bir beyaz gemi muhteþem Denizlerin koynunda Mavilerin yurdunda Bir süzülüp,bir dans eder gibi Dalgalarla kucaklaþa kucaklaþa Öylece bütünleþir
Gecelerini mehtaba adar da Gündüzlerini güneþe Hava bozsa da ansýzýn Görünse dalgalar yüce yüce Dayanmak zor olsa da Yine de denizciler Dayanýr o güçlere
Aþýktýr denizlere Fýrtýnanýn koynunda Uyansalar kara bir güne Onlarý sarmaktadýr Ya da korumaktadýr Yüreklerinde ki aþk
Sakin gecelerde ki Mehtabý düþleyerek Vardiyada beklerler Yürekleri büyüyerek Baþka türlü bir aþktýr bu Benzemez hiç bir þeye
Onlar hiç aldýrmazlar Gelecek tehlikelere Sarýlýrlar sýmsýký En yakýn hayallare Gözleri özlemlerle Ufuklarý tarar da Gönülleri sýðýnacak Bir liman arar belki
Ne kadar özgür Olsa da yürekleri Denizciler her zaman Hasretl ayrýlýðý Ölümü yaþar belki...
serap ertence[uzak yol süvarisi,kaptan babam ÝZZET ARAL ’IN ANISINA ]
Sosyal Medyada Paylaşın:
serapertence Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.