YÜZÜM GÜLMÜYOR

Yangýn var harman yerinde
Yolum gurbetten dönmüyor
Dokunma yaram derinde
Çaresiz yüzüm gülmüyor

Kor ateþtir meþe közü
Gülmüyor daðlarý düzü
Cezp etmez baharý,güzü
Çaresiz yüzüm gülmüyor

Gülüm dalýnda soluyor
Özlemle saç,baþ yoluyor
Bitesi ömür doluyor
Çaresiz yüzüm gülmüyor

Felek ile bölemedim kozum
Yaban elde çaresiz yozum
Kýþ oldu baharým,yazým
Çaresiz yüzüm gülmüyor

Dereleri hüzün çaðlar
Hasretler sessizce aðlar
Býrakýn gideyim daðlar
Çaresiz yüzüm gülmüyor

Ben dedikçe sýzlar beden
Kurtulur kaçýpda giden
Yýllardýr tükenip biten
Çaresiz yüzüm gülmüyor

Arif’im bükülür belim
Hazan olur susar dilim
Gün gelirde biter pilim
Çaresiz yüzüm gülmüyor

Sosyal Medyada Paylaşın: