gözlerim pusuya yatmýþ
zehir kusmakta
bu ne bitap bir yara
ecel baþucumda
bir adým atsam
yolum dipsiz bir uçurum
titriyor buz misali ellerim
sýcak bir dost eli arýyor
saracak bu naçar kalmýþ yüregim.
her lahza aleyhime
dertlerse feryat figan
neden geçiyorsun hep,
dursana hain zaman
kapkara bulutlarla
sisler olmuþ sarmasýk
sarmýþlar dört yanýmý
bense karmakarýþýk.
ama umut olmalý
bir ýþýk bulunmalý
hep böyle olamaz ki
her dem gam ,keder, tasa
insanoglu bu iþte her þeyde gelir baþa
sabýrla beklemeli,
umudu yüreklerde
yeniden yeþertmeli
silinsin artýk hüzün
son bulsun tüm kaygýlar
unutulur zamanla
yaþanýlan korkular
dünya herþeye ragmen
bak yinede dönüyor
ayný çark ayný düzen
böyle gelmiþ,gidiyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.