Bereketli topraklar üstünde koca þehir
Ve þehrin ortasýndan akýp giden bir nehir
Yeþilden dalga yapar esen seher yelleri
Sokaklarda dolaþýr Miskire güzelleri
Sofraya ekmek olur tarlada ki ekinden
Ahþap evler yükselir bahçelerin içinden
Balkonlardan yayýlýr hanýmeli kokusu
Çarþambalý gözünde olmaz ölüm korkusu
Parke taþlý sokaklar arnavut kaldýrýmý
Zaman mý söndürecek gökte ki yýldýrýmý
Belli ki ilkbaharda gül olacak tomurcuk
Kýsa pantolonuyla mutlu, oynuyor çocuk
Cansýz sokak lambasý aydýnlýða davetkâr
Cehalet dolu öfke daha çok canlar yakar
Okul sýralarýnda büyüdükçe ruhumuz
Büyük aþka dönüþtü þehirle dostluðumuz
Pabuçlarýmý þehrin taþlarý eskitmiþti
Eski pabuçlu çocuk sarp yollardan gitmiþti
Ýþte ben bu þehir de soluklandým yýllarca
Çarþamba doluverdi gönlüme parça parça
Bir nehir ki þehrimi orta yerinden bölen
Doðu ve Batý yaka ayrý renk ayrý þölen
Kirazlýkçay, Sungurlu Sarýcalý bir yanda
Çay ve Orta mahalle, Hasbahçe diðer yanda
Bir köprü ki bunca yýl izlerimi taþýyor
Bir köprü ki üstünde hatýralar yaþýyor
’Çarþambayý sel aldý’ söylendikçe dillerde
Bu türkü sevda olur sevilen gönüllerde
Nice aþk masalý var parktaki kuþ sesinde
Ne isimler uyuyor çamlarýn gövdesinde
Sende yaþadý kalbim hayatýnda ilk aþký
Sende düþtü diline yüreðindeki þarký
Sende kurdu yuvayý gönlünün kumrusuyla
Sende mutluluk tattý üç güzel yavrusuyla
Yakalandým yaðmura sokaðýnda ýslandým
Yoruldum duvarýna korkusuzca yaslandým
Taþýnda topraðýnda gördüðüm her þey ilkti
Bu þehir damla damla yüreðimde birikti
Çarþamba sana hasret yaþadýkça bu þair
Her daim yüreðinde yaþayacak bu þehir
22.02.2010/Ýstanbul
Ýbrahim Coþar