Caným sýkkýn, Ve umudum beni terk etmek üzere, Dýþarýda yaðmur, Hazýran sonu, Kasvet hakim gökyüzünde.... Yaz ayýnda, bu ne böyle ? Gençliðimin baharýnda, Bu ne, histir ?… Beni benden farklý kýlan…
Sevdim çok, herkesden çok belki…. Ne gözüm, ne gönlüm, Ne de ruhum ! Benim deðildi sanki.. Gözüm göremdi baþka birini, Gönlüm aþkýn esiri idi.... Ruhum bana ait degil gibiydi.. Çoktan terketmiþti bedenimi. Doðru deðildi böyle sevmeler.. Sonu hep hüsran ! Hüsran ; Aþkýmýn adýydý...
Hüsran ; Hayatýn bir parçasýydý… Oysa ben, Tüm gerçeklerin farkýndaydým, Bile bile, sevmiþtim aslýnda … Sadece, sevmek için sevmiþtim… Her þeyi.. Hayatý, insaný, yaþamý.. Dostumu ve hatta düþmanýmý dahi.. Sadece sevmek için sevmiþtim.. Suçum bu mu, sorun bu mu ? Karþýlýk beklemeden sevmek.. Ve gereksiz bir hoþgörü duymak etrafýna.. Ben bunlarýn farkýnda olup, Bilerek sevmedim mi, her þeyi ?
Simdi niye ? Bu anlayamadýðým his... Ne diye, yorgun ve de çaresiz ? Ne diye, umutsuz gönül ? Sevmeyi seven ben, Ne diye, bitap ?
Yoruldum sevmekten… Yoruldu yüreðim, herkesi hoþgörmekten.. Yoruldum aþk elinden, Ve hatta dost diye sevdiklerimden… Güvenimi suistimal edenlerden.. Yoruldu kalbim.. Kýrýldým... Küsmek üzereyim, belki de kendime… Ya þimdi onaracaðým, içimdeki beni, Ya da yitireceðim, gençliðimin baharýnda, Yarýnlarýn umudunu..
Yakýþmaz ki, bana böyle pes etmek ! Nasýl, yaparým bunu kendime ?… Hayýr ! Izin veremem; Bu anlamsýz hisse gönlümde… Sevmeler bana ait, kýrýlsamda, Aþk bana ait, yorulsamda,…. Hoþgörü benim, Baþkalarý bunu anlayamasada..
Haziran, yaz baþý bak hâlâ ; Yaðmur yaðýyor dýþarýda… Kasvet hakim gökyüzünde... Aðlýyor bana belki de, Býrak aðlasýn, gökyüzü... Býrak kendini, Süzülsün seninde yanaðýndan, Hüznün gözyaþlarý... Rahmet deðil midir ? Yaðmur da, gözyaþýn da,….
Blilirim ki; Yazýn, yaðmur sonrasý, Gökkuþaðý sarar, boylu boyunca, Gökkupeði... Bilirim ki; Gözyaþý Tanrýnýn hediyesi, Aktýkça rahatlar yürek.. Ve her üzüntünün ardýndan, Mutluluðun deðeri, Bir parça daha anlam kazanýr… Ya hiç, Mutsuz olmazsan, Gerçek mutluluðu anlar mý ki, gönül ?
O halde, iþte þimdi ! Tam da burdan baþlamalý yazmaya.. Sil baþtan al, her þeyi ... Sonlar yoktur ki, yaþamda, Baþlangýçlar vardýr... Ve ben baþlangýçlarýn cesur insanýyým !
Yenilsem de, Kýrýlsam da, Bin kere tökezlesem de, Bugün yeniden baþlamalý, Her þeyi baþtan yazmaya....
Hiç yaþanmamýþcasýna, geçmiþ.. Hiç yaþamamýþcasýna, Dünyadaki, ilk günün þerefine; Bugün, iþte þimdi,yeniden, Burdan baþlamalý yazmaya…..
YAZAN : GÖNÜL CESLI
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur. Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖNÜL CESLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.