Utanma Be Evlat
Vuslatlarý, hasretleri, dindirmiþ bu yüreðim
Yýllarýn içimde býraktýklarýna, aðlarým
Aðaran saçlarýma, kaybettiðim her güne yanarým
Yanarým be evlat, doðduðun o güne yanarým
Gençtik, cahildik, hayatý çok hýzlý yaþadýk
Hangi meyhanede akþam olduysa orada sabahladýk
Sevgiliye koþar gibi ölüme koþtuk, gülerek karþýladýk
Bir gün bu hayatýn bize dur diyeceðini anlayamadýk
Sevdik be evlat, deli gibi, hem de ne sevmek
Hayallerimiz vardý, umutlarýmýzý bulutlara serdik
Güneþle doðduk, tomurcuklandýk, gün ile açýldýk
Evlendik evlat, ölümüne yeminler ettik severek
Hayallerimizi süsledin, alemi devraný bize verdin
Seninle akþamladýk seninle sabahladýk ses verdin
Günler yaklaþtýkça, sevdamýzý daha da filizlendirdin
Ta ki o son güne kadar. Ve sen dünyaya geldin
Kýpýr, kýpýr ellerini, yumuk, yumuk gözlerini sevdim
Sevdim evlat ama dahasý olmadý. Hiç gülemedim
Ýçim yanýyor, yüreðim kanýyordu. Bu sonu bilemedim
Yýldýzlar söndü, güneþ karardý, parçamý topraða gömdüm
Tesellim oldun, kimselere vermedim seni ben büyüttüm
Seninle koþtum, oynadým seninle yeniden okudum, yazdým
Hayatta ne kazandýysam tamamýný sana verdim
Mutsuzluðunu gördüm aðladým, baba dediðin günü özledim
Özledim evlat. Ama sen babana ne yaptýn ne oðul
Þu fani dünyada babaný bir odaya bile sýðdýramadýn
Oysa seni hiç üzmedim ben seni hiç aðlatmadým
Boynunu bükme, gözlerimin içine bakma, bakma be evlat
Oysa yýllar ne çabuk geçti, yolda seni gördüm mutluydun
Ýki tane yavrun vardý ya yanýnda, gözlerimden damlalar aktý
Koþup sarýlmak istedim, koþamadým ayaklar gitmedi
Çöp tenekelerinin arkasýna gizlendim, utanma diye be evlat
Dýþarýsý çok soðuk, kar yaðýyor, buz tutuyor bedenim
Her taraf sessiz ve ayaz, ayaklarým kýpýrdamýyor donuyorum
Ýki damla gözyaþý, yanaklarda donmuþ titriyor, üþüyorum
Ben sana hiç beddua etmedim, babalarýn duasý tutar diye
Ölüyorum evlat, haklarým sana helal, sende helal et
Öldüðümü duyup ta utanma, cenazeme de gelme
Çocuklarýn duymasýn duyarlarsa ne dersin, bir babam mý vardý dersin
Gelme be evlat gelme bir garip öldü desinler, kimsesizler mezarýna koysunlar
Çocuklarýn dedelerinin periþan halde öldüðünü asla bilmesinler
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin AKSOYLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.