Yaşamıyorum

Gidiþinin ardýndan
Ýlk kez
Bugün aynaya baktým
Bir tanem
Saç ak
Ten çizgi doluydu

Duvardaki resmin
Çok soðuk
Sensiz
Yetim kalmýþtý
Ardýnda

Senden mahrum
Aðlýyordu
Gök kubbe
Boþlukta
Oturuyor
Karanlýkta içli
Ýç çekerek
Bir kenarda
Süzülüyordu

Dýþarýdan odaya
Yansýyan ýþýk
Sisli isli
Ýçindekini
Hýçkýrýyordu

Yaðmur acý içinde
Cama vuruyor
O da yalnýz tek baþýna
Hüzün saçýyor
Gökten deðil de
Gözden yere damla
Damla düþüyor

Yürekten
Titreyerek
Dökülen sanma hissiz
Sensiz derinden sessiz
O sana verilen deðerin
Kendisiydi

Sandalye masa eskisi gibi
Birbirine gülmüyor
Sýrtý dönük oturuyor
Birbirlerine
Sokulmuyor

Yer konuþmuyor
Her þey
Mesafeli duruyor
Yüz yüze bakmýyor

Kýrýk dökük yatak
Usulca seni arýyor
Anýyor
Mey þiþeden baygýn
Efkar salýyor
Rüzgar dýþarýda
Bitap

Seni fýsýldýyor
Gittin gideli
Bil ki
Bir tanem
Ardýnda yaþamýyorum

07.02.2010
Seyfi Yiðit

Sosyal Medyada Paylaşın: