KADER MAHKUMU

KADER MAHKUMU
Kolumda kelepçe ayaðýmda prangalar
Üstüme doðru geliyor sanki taþ duvarlar

Kapkaranlýk hücre sadece benim dünyam
Ellerim boþ kaldýkça kabusa döndü rüyam

Sebebini bilmediðim bir suçun mahkumuyum
Sermayem çile hasrettir ekmeðim ve suyum

Devasa hapishanede bir tek mahkum benim
Affý yokmuþ bu suçun eriyene dek tenim

Kulaðýmý patlatýr gardiyanlarýn sesi
Çok gerilerde kaldý dostlarýmýn nefesi

Gözlerimi kapatýp dalarým hayallere
Gezip dolaþýrým gönlümdeki yadellere

Yüce daðda kar olurum bazen vadide sel
Bazen yamaçlarda çiçekleri okþayan el

Denizi seyrederim ormanlýk sahillerden
Yükselirken bulutlara sadece sen ve ben

Ýçim titrerdi gözlerin gözlerime bakarken
Gözlerinden yüreðime sevdalar akarken

Götürseydin beni dünyanýn diðer ucuna
Kalbimi söküp verebilseydim avucuna

Bilmiyorum bu suçtan var mý zamaný dolan
Dipsiz karanlýktan ýþýða doðru yol bulan

Görüþ günüm yok bekliyorum hep boynu bükük
Ýçim yanar gözüm yaþlý bedenimse dökük

Bir güldüm baharda hazaný yaþadým soldum
Ben kendi kaderimde kadere mahkum oldum.
Cengiz DENEK 20.02.2010


Sosyal Medyada Paylaşın: