YOLCULUK
Ýðnenin deliðini tünel gibi uzatmýþ,
“Ýplik gibi incel de, geç git” diyor buradan.
Baþtan sona dikenli, üstelikte tuz atmýþ,
Yaramý azdýrmaktan zevk alýyor yaradan.
Hiç ýþýk görünmüyor tünelin baþýndayým,
Geri dönemem artýk, Cehennem arkamýzda.
Ömrüm kifayet etmez, altmýþ dört yaþýndayým,
Yanýk kan kokusu var yýrtýlmýþ hýrkamýzda.
Can kuþuna bu beden daha da aðýrlaþtý,
Üstelikte üstüne muhannet yükü binmiþ.
Ruhlar aç, gözler kör, kulaklar saðýrlaþtý,
Çarþý Pazar her yere mihnet kokusu sinmiþ.
Eller gülüp oynarken, beni böyle yormasan,
Ýþlediðim günahlar affýndan daha çok mu?
Neyini eksiltirim? Hesap kitap sormasan,
Bu zorlu yolculuðun kolay bir yolu yok mu?
Artýk gücüm kalmadý, gittikçe tekliyorum,
Nerde nasýl ne zaman yýkýlýp kalacaðým?
Uzattým ellerimi tutmaný bekliyorum,
Ellere býrakmazsan huzura dalacaðým.
20.02.2010……Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.