DEDİLER
Dokuz ay yol çektim geldim dünyaya,
Çok yorgun deyip baþladýlar sallamaya,
Nenni söyleyip alýþsýn demiþler uyumaya,
Bu çocuk ne zaman büyür dediler.
Salladýktan sonra beþiðe koydular,
Yüzüme bakan adý nedir diye sordular,
Altýma iþedim diye bana vurdular,
Vurmayýn bu daha çocuk dediler.
Kýzlar toplanýp oyun oynarlar,
Etrafýma çevrilip baþýma toplandýlar,
Ellerinden tutuþun hemen kaçtýlar,
Bakýn þu zekiye aþýkmýþ dediler.
O gün rüyamda gördüm çolak hocayý,
Orda gösterdi bana cennet alayý,
Býraktým davul zurna çekmem halayý,
Zeki tunç bir gün hoca olur dediler.
Gele gele yoruldum soðuk ankaraya,
Eþi dostu býraktým geldim buraya,
Asker olduk bizi dizdiler sýraya,
Ozan zekim þimdi asker oldu dediler.
Ozan zekim dönemez artýk sýlaya,
Benden selam olsun ana babaya,
Askerde haydar diyorlar sopaya,
Ozan zekim’de sopa yermi dediler.
NOT:( BU resim internetten alýnmamýþtýr.Ozan zeki tunç’un küçük bir kýzýdýr Medine tunç.)Saygýlarýmla.
OZAN ZEKÝ TUNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.