Yalnýzlýðýmýn öyküsü Silinmeye yüz tutmuþ satýrlarda, Okudukça aðladýðým hatýralarla dolu. Ah o sevgilerle, o seviþler. O günlerle, o mutluluklarýn ötesinde yalnýzlýðým. Dönüpte o günlere baktýðýmda þimdi, Maziyi hatýrladýkça aðladýðým bir ceza bana sanki. Odamda, kapkara perdelerin ardýnda Hayallerimleyim Gerçeklerden çok uzak. Geceyarýsý davetsiz bir misafir gibi beklediðim, Özlediðim o mutluluk. Ah bu yalnýzlýk! Koyar insana. Hele bir de sevince. Yalnýzlýðýmýn öyküsü bu; Kahraman deðil, Bir zavallýyým baþrolde...
Bülent Öztürk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bülent Öztürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.