Söyleyemem derdimi!
Soðuk bir yaðmur yaðarken
Gözlerim hicran içinde kalbimden boþalýrken
Umutlarým serap misali gönlümden göçerken sen yoksun
Melalim için bir mahzunsun, ayrýlýk sokaðýnda çýðlýksýn çünkü nazsýn
Sancýlý günler dinmek bilmiyor, zihnim göçüyor, halim takatsizleþiyor bilesin
Ne içim içime sýðýyor
Ve ne de vazgeçmek içimden bir türlü gelmiyor
Hasret çile çektiriyor, unutmak iþime gelmiyor, aðlatýyor
Halimin periþanlýðýna kim nazar etse kýnýyor, utanmayý ruhumda arýyor
Lakin sevmeyi bilmem ki ne kadar idrak ediyor, aþkýn eriþimlerinden gitmiyor
Aþk ne yaþýn ve ne de aklýndýr
O kutsiyetten bahþedilen muazzam bir salkýmdýr
Nice akýllar bizar olur, hal ziyadesiyle baþkalaþýr, feda olmak yakýþýr
Ýrade manasýndan uzaklaþýr, dalgalar andýçlaþýr, gözler sessiz buðulanýr
Ne sabrýn hikmeti nazarlarda hakkýyla anlaþýlýr ve ne de ibret almak yakýþýr
Ýþte böyle ey yar sukut etsen de
Sen aþk ikliminde vesileyken, hal neylesin melali
Sarfý nazar edilen hikâyeleri, derlenen güfteleri çünkü sen zaten aþksýn
Sevda namýna ilk adýmsýn, muhayyilemde anlamlý tadýmsýn, sen bir harsýn
Edebin mealinde naz, havsalamýn kalanýnda baz, mefkureyi dairemde aþksýn
Her ne söylersen söyle hazýrým
Yeter ki sen kahretme ve bir yeis içinde nefeslenme
Biliyorsun akidemde tesadüflere itibar yer yoktur, çünkü fýrsat olgudur
An ve hâsýl olan zaman bizzat aþkla anlamlýdýr, çünkü kul ancak ona ramdýr
Gayrisinde ne vardýr, hesap muhabbet saðanaðýnda aranandýr aþk ilk adýmdýr
Nereye baksan onun süruru var
O her yaný kuþatan fevkalade inþirahtýr ey yar
Düþünmenin tanýmý, tefekkürün adýmý, mukayesenin adaðýdýr vesselam
Kul bizzat mükellefse ve insan olmanýn felahýnda neferse, aþksýz yaþayamaz
Dilden fýþkýran ve hevesleri kuþatan, gönülde manalaþan aþka yaban kalamaz
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.