Duvarlarý hicranla örülü Pencereleri hasretle örtülü Kapýsý yüreðim kadar saðlam Aþý ekmeði sen olan Saray gibi bir evim var Köþeme çekilirim her gün Ayný saatte, ayný hüzünle
Ta en baþýndan düþünürüm Senli olan her âný mý Kâh gülerim, kâh sýzlanýrým Unutulmaya az kalmýþ hatýralarý Yeniden, yeniden yaþarým…
Aslýn da aman aman Bir þey kalmamýþ senden Hiçbir þey paylaþmamýþýz ki Nerdeyse aþkýmýn adý platonik Benim durumumsa hakikaten krýtik
Ya iþ olsun iþte Hiç derdim yoktu,dert edindim Ýstedim bende emek vereyim Sevmiþ olayým birini Anlatacaklarým olsun arkadaþýma
Bak ! gördün mü? Bunu da beceremedim Koca bir ömrü boþa geçirdim Kenarda kýyýda bir aþkým bile yok Þiiride berbat ettim çok çok yazýk..!!!
Bu hayat sensiz bitiyor caným! Hani, neresinde yetiþeceksin ? Bitince mi? Bitmeden az önce mi???
HATÝCE SARITAÞ…
Sosyal Medyada Paylaşın:
HATİCESARITAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.