Hýçkýrýklarýmý dindiriyorum bu soðuk odamda Baþarýsýzlýklarýmý yenilgilerimi kabullenip aðlýyorum Kapýsýný kilitliyorum yaþamýn Artýk ben bile açamýyorum o mutlu dünyanýn kapýsýný ^Yarýnlar bahar güneþ hep doðar^ derdin ya bana Bak artýk doðmuyor güneþim Kimsesiz ve sensizim
Korkuyorum Belki bundan sonra hayatýnda hiç olmam diye Yanýlýyorum belki de Sen sonsuz aþktýn ya .. Severmisin beni ölesiye? Yada seviyorum mu demiþtin öylesine?
Kurduðum cümlelere inanmasan bile Sana kurulmaktan hiç vazgeçmediler Annem kadar nefret ettim seni seviyorumlu cümlelerden Korudum seni hep kendimden Sarýldým sana korktuðum için kaybetmekten Mutlu yarýnlarýn hayalini kurdum hep ben
Sosyal Medyada Paylaşın:
melenk0lik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.