Ah etmeden giderce.

sýð sularý saðlayan karlar da kýrlara çekildi iþte
yalnýz yakýlmýþ cesetlerin baygýn topraklarýndan

bu acýsarý sesle yüzümü yeryüzünden ayýrýp
Karanlýðýmý bir ayla yýrtmak istiyorum ben

þimdi ýrmaklara susmaya
eski bir gözün kavga kalmýþ bakýþýnda kala kalýp
kalýp kalýp kirlerle üstelik çýðlýðým cebimde
kendimi yeniden doðurmaya gidiyorum ben
erkek baþýmla
ayraçlarýn ortancalardan seçildiði yaþa
gözleri yaþararak
meramýný daðlara anlatmýþ akranlarýma

okþarken þýmarmýþ yaralarýmý yalayan sözler için
yaklaþýyor iþte tarihin tatil günü. Yaklaþýyor
biraz daha yaklaþarak bir dilsizi hiç deðilse
kekemece konuþmaya zorlayan zaman

Ýlkin yüzükleri seyreltiyor gövde
sonra artezyenler taþýyor
döküldüðü yerden yükseðe
ve mahkemeler kapsam geniþletiyor
gündelik ölümleri katliamdan saymamak için
sayýca sýnýrlý ölümleri günlük bir olaðan sayarak

duvarlara domuz yaðýndan boyalarla kahrolsun
yazmayý reddediyor içimdeki o rugan dil
tütün pasýndan korozyona uðramýþ aðzým
patlamýþ apselerle kokan aklým uyarýyor
remil çekilen kumlarý öfkesiyle daðýtarak
ve kan terliyor pazar yerlerinde ruhum
dar yokuþlarda daralýyor nefesim

sýrtýmý biri bir sýrla sývazlar gibi atýlýyorum
nabza ayar veren vartalara
köpekleri kolpadan havlayan karanlýklara
ah etmeden giderce kýrkýmý düþürüyorum
ama
kime
ne….

2369Ýst.


Sosyal Medyada Paylaşın: