Uzun bir sevda yolu idi çýktýklarý, Birbirlerini çok sevdiler, Çýlgýnca ve tutkuyla LeylA ile Mecnun oldular. Söz verdiler... Onlarý ancak ölüm ayýrýrdý..... Güneþi yudumladýlar, Yýldýzlara þiirler okudular, Adeta mutluluk sarhoþu oldular.. Kendilerinden geçtiler. Aniden..... Sabaha karþý , Sessizce gelen kara bulutlar Yavaþ yavaþ sinsice, Önce Mecnun’u yaktý, Ardýndan Leylay’ý Ah acýmasýz bulutllar... Mecnunu kara topraða, Leylay’ý yataða,mutsuzluða.... Tek aþk yok ki....sonu.... Mutlu biten... Mutlu baþlayan aþklarýn sonu Hep ayrýlýkla biter..VE.... Vuslata bedel ödediler....
canan demirel
Sosyal Medyada Paylaşın:
canandemirel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.