Duman

Baþýmda öyle bir aðýrlýk.
Gözlerimin kapýsý kilitli karanlýk oda
Baktýkça batýyor, kör karanlýða.

Uçmuþum aklýmýn kanadýna takýlýp
Birgün þair, birgün aþýk,
Gezerim diyar diyar.
Sevda için dolanmýþ ayaklarým
Bir batýp, bir çýkýyor
Denizde yalnýz yüzen balýk gibiyim,
Yalnýzlýðý bilmiyorum.

Tamam söyleme,
Biliyorum, kendimi ayna.
Kaç çizimlik yüzüm kalmýþ.
Yüreðimdekileri de say ama,
Onlar bahþiþ olsun sevdasýz yýllarýma.

Olmadý, gülmedi ha
Daðýlmadý sis.
Bir daha ki güne kadar
Yaþar mýyýz;
Sevdasýz, yalnýz, kimsesiz
Biz...

(Þubat 2010)
Sosyal Medyada Paylaşın: