Gerçeklere yelken açan yat, yalan taþýmaz
Yaralý, yaralýnýn yarasýný kaþýmaz
Karný tok adam, açlarýn halinden anlamaz
Aþk ile yanýp tutuþan bu kalbim týnlamaz.
Usul erkân bilenler, yargýlar bol keseden
Þartlar toz ve pembe iken, geçilmez neþeden
Çok gösteriþli damarýna basarsan bir gün
Çabuk unutur, ne çok sessiz ve asildi dün.
Seni uydurmak ister, kendine eþ, týpa týp
Piþmiþ aþa, tavandan dalkavuk damlar týp, týp
Tüm duymak istediklerini, söyler de söyler
Zavallýdýr buna aldanan, þýk giyim beyler.
Mehtap dediðimiz ay ýþýðý, gök güneþtir
Tüm manevi varlýðýn, kalbindekine eþtir
Doðarken aðlar bebek, gün gelir baðlar göbek
Yýldýzlar kayar, günü gelince öbek, öbek.