Ýnsan bu sanýrsýn bir yýðýn et bir yýðýn kemik Açýp baksan beynini dilim dilim, ilmek ilmek Kendi aleminde ne düþündüðü görünür mü? Tanrýdan baþka kimin haddine gerçeði bilmek Düþündüðü gibi yaþar, yaþadýðý gibi düþünür mü?
Kimi alný secdede þeytanýn dümenine girer Kimi toyda, kýrda, bayýrda Tanrýyý zikir eder Kimi köþkle sarayla yetinmez yaratana isyan eder Kimi bir kuru ekmek bir soðana bin þükür der
Af eder yaradan elbet, yeter ki kalmasýn kul hakký Ýnsan bu düþünen varlýk ,uymaz birbirine her aný Kimi öyle kimi böyle dese de gerçeði bilen bir tek Tanrý Kim bilebilir ki son nefeste hangi amelle öldüðünü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Akmetin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.