YERİNE KİMSEYİ KOYAMIYORUM
Diþ aðrýsý gibi zonkladý hasret.
Çürüdü sol yaným duramýyorum.
Dolmadý mý daha verdigin mühlet.
Unuttum günleri sayamýyorum...
Gün demiþtin bana aylarýn doldu.
Yastýkta terinin renkleri soldu.
Gördüðüm kabuslar belki bin oldu.
Ne etsem baþýmdan kovamýyorum...
Uyudum uyandým terlere battým.
Çýkardým resmini yüzüne baktým.
Kokladým aksini baðrýma bastým.
Nazlý uykulara dalamýyorum...
Gözlerin nazarlýk hilaldir kaþýn.
Kurbaný olurum bastýðýn taþýn.
Koynum da sokulu kestiðin saçýn.
Senin gül kokuna doyamýyorum...
Diken olur yastýk baþý koyamam.
Senin olmadýðýn düþü kuramam
Dar gelir buralar inan duramam.
Sen olmadan nefes alamýyorum...
Deme bana anam az daha sabret.
Aramýzdan kalkar bu derin hasret.
Biz de kavuþuruz seherde elbet.
Taþ deðilim sabýr edemiyorum...
Görevin kutsaldýr bilirim bende.
Lakin bu ateþin sönmüyor serde.
Hasretinden düþtüm umulmaz derde.
Derdime bir derman bulamýyorum...
Yalnýz sana geçer bitmeyen nazým
Boynuma sarýlsan diner bu sýzým.
Tez gel gayrý beni bekletme kuzum.
Yerine kimseyi koyamýyorum.
Safiye Samyeli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.