Gel ey nefis, vazgeçelim dünyadan,
Kurtulalým, bu faydasýz sevdadan,
Sevsin seni, yeri göðü yaradan,
Hesap günü, galipte tos çatmadan.
Gel ey nefis, dalma sakýn gaflete,
Kavuþmuþsun, Ýman denen nimete,
Göster sabýr, giriver sen cennete,
Hakka yönel, düþme sakýn zillete.
Bak saðýnda geçmiþ zaman bir kabir,
Ýþlediðin her amelden haberdardýr ol Habir.
Kýl tövbeyi maðfiret iklimine gir.
Son yoldaþýn unutma azraildir.
Gel ey nefis, açý ver sen gözünü,
Unutma ha, bezm-i elest sözünü,
Gaflet ile terk eyleme hüzünü,
Sakýn ola haktan dönme yüzünü.
Görmezmisin hep dolup boþanýr bu han,
Kimseden kalmaz geriye nam, nede niþan,
Birkaç günlük bir ömürdür, ne olur biraz dayan.
Kalmayasýn, kabirde aç, haþir meydanýnda yayan.