SENSİZ KALDIM
SENSÝZ KALDIM
gönül limanýnda su akan denizlerde
benzeri olmayan ýssýz gecelerde
korkularýný yaþadýðým dertli içimde
el uzatýp sana gelemeyince
yokluðun arasýnda sensiz kaldým.
bu kadar acýmasýzmýydý gülmeyi öðrenen gözler
bir fýsýltýsýný duyduðum ayrýlýktý sözler
þairin dediði gibi yakýlmalýydý gemiler
uçmalýydý sana doðru uçurduðum bülbüller
rüzgara sele veren de sensiz kaldým.
çekilmezim olmalýydýn elveda nicesinde
haykýrýþlarý duymalýydýn gelse belki de
doðmalýydý güneþim ufkumda batarken de
süzülen yaþlar var gülmek ah nerede
her gidenin gölgesinde sensiz kaldým.
yanarým seni benden alan kaderime yar
gerçekten özlemek zor içimi yakar
firari oldum sevgili kim beni arar
ne hayaller var bende ki acýmadýlar
susan gözlerde yaþýmla sensiz kaldým.
sordum seni konuþmayan duvarlara
bana geldi ama yol verdim mutluluða
bu günde geçti sensiz peki ya sonra
sanma giden dönecek mi birdaha
takýltýsý olmayan þehirde sensiz kaldým.
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.