Yine sensiz bir güne baþladým,sensiz deðil aslýnda bedenin yanýmda deðil ama ruhun yanýmda
Caným sýkýlýyor seninle telefonda da olsa konuþmadýðým gün
Hayatýmdan vazgeçiyorum seninle dargýn olduðumuz günlerde
Ben seni ölümüne seviyorum be can özüm
Aslýnda sen sevmeye ve sevilmeye layýk deðilsin
Ama bu arsýz yüreðime dinletemiyorum, vazgeçmiyor seni sevmekten
Her þeye asi gelen bu yürek senin tek sözüne boyun eðiyor
Seni dinlemekten hiç býkmýyor usanmýyor
Her kýrýldýðýmda bir daha onu görmeyeceðim, dinleyemeyeceðim aramayacaðým desem de
Bir bakýyorum telefonun baþýnda kendimi senin bir tek çaðrýný ya da telefonunu beklerken buluyorum
Çaresizce,içimden senin duymayacaðýn sessiz çýðlýklar atarak
Hadi ara be E.S.M.E.R.Ý.M deyip,sanki oyuncaðý elinden alýnmýþ çocuklar gibi aðlýyorum
Aslýnda ben bunu hep tekrarlýyorum aðlýyorum aðlýyorum ama sonu var mý:?bu sevdanýn
Bunu sende bende biliyoruz ki,Yok olamazda…ben seni yinede þah damarýmý kesecek kadar çok seviyorum
Sevmek istemesem bile, seni ne içimde ne beynimde bitirebiliyorum üstelik bana ÝHANET edip dünyamý yýkmýþken
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.