Her derin nefeste,yokluðun çið gibi yaðar genlerime
Bakýþlarýn ablak kaldýkca çatýlarda, üzerime damlarsýn aralýksýz
Þýp diye düþersin gecelerime,tahammülsüz yaren gibi
Kýrýlýrým yokluðunla...
Bu sensindir biliyorum yinelenen yalnýzlýðýmýn cimri sevdasý
Kaybolmuþ gölgelerine sebeptir, isyaným
Yýldýzlar o bildiðin yýldýzlar bile,
Savaþ açar, hep top tüfek ayný manða hatýralar
Ya sen neresindesin bu sitem yüklü mevzularýmýn
Çakal alemlerin yuvasýndamý kaldý, süt dökmüþ kediliðin
Oysa ne çok insandýn,yenmeden kafatasýndaki beynin
Kaça gitti ömrün
Kaç kuruþsun
Hadi baþtan baþlayalým,bir sen ol
Ýki ben olayým
Yeterki ardýna bakmayý ,gör
Eksiltebilirsen elden yekünü
Ben nasýl çoðalýrým, görürsün
Ama neyi çarpabiliriz ki, bu vakitten öte
Sen tam olmuþsun
Artýk...
Biz yokuz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.