Ne sen ibret alabildin, açýk denizlerden
Ne ben gören gözlerimin hakkýný verebildim
Ne sen dokunabildin kanatlarýma
Ne ben uçabildim
Ne sen farkýna varabildin, kopan fýrtýnalarýn
Ne ben, tutunabildim
Ruhumuz armut gibi, dibimize düþtü
Toplayamadýk ballý düþlerimizi
Karýncalar yuvalarýna taþýdý
Benliðimizi
Ne çok ezildi fikirlerimiz
Ne çok yeþerdik, filizlenip
Ne sen düþünebildin, umutlarýmýzý
Ne ben anlatabildim, arzularýmýzý
Bir yanda küle döndü hatýralarýmýz
Ne sen yakabildin kor, ateþi
Ne ben söndürebildim
Biz nasýl sevdikse
Kavuþamadýk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.