AH DEMEDİM

Gonca gülümü açarken soldurdun.
Devranýmý tersine döndürdün.
Ne aðlatýn, nede güldürdün.
Yine yüzüne karþý ah demedim.

Gelip geçdiðim yerlere dikenler dizdin.
Gece,gündüz durmadan beni üzdün.
Dost,düþman demeden ellerle gezdin.
Kendime kahrettim sana ah demedim.

Yalan mýydý aþkýn,sevgin bilmedim.
Bir dilim ekmeði sensiz yemedim.
Akan göz yaþlarýmý bir gün görmedin.
Yaþlý gözlerle sana ah demedim.

Bekleye bekleye meyvesiz aðaca döndüm.
Özlem hasretinle karalara büründüm.
Kaç defa yitirdim seni, kaç defa buldum.
Ettiklerin çok bana yine ah demedim.

Hayal oldu buluþup görüþtüðümüz yerler.
El ele vererek konuþtuðumuz yerler.
Tenhalarda öpüþüp koklaþtýðýmýz yerler.
Aklýma geldikçe bir defa ah demedim.

Gün aðarýnca gece gündüze dönecek.
Ýnanýyorum aðlayan gözlerim gülecek.
Terk edip giden sevgililer geri gelecek.
Geçmiþi düþledim yine ah demedim.

Bahar geldi koyun kuzu meleþir.
Aþkýmýz masal olmuþ dillerde dolaþýr.
Ayrý ayrý çarpan kalpler bir gün birleþir.
Zor günler yaþadým bir ah demedim.

Kahraman VARDI





Sosyal Medyada Paylaşın: