HANGİ SEN!

hiç yaþanmamýþ mý saymalý yaþanmayasý geçmiþi...
avuçlarýndan bir pamuk çiçeðinin hafifliðiyle üflemeli mi içimden seni.
ezel çizgisinden ebede doðru yürüyorum yollarýnda,
yollarým dikenlerinle yol almakta,
kan revan olmuþ soluðum.
Yalancý baharlar mý tek suçlusu yasýmýn
Yoksa deli boranlar mý alýp kaçmýþ beni yalnýzlýða,sesim bamsýz, soluðum kaçýk, gözüm yaþlý...
Yaþlanmýþ yaþlanmaya çok erken olan yüreðim
Ýhtiyarlýðým olmuþsun kimliðimde yaslý yaþým...
Seni hangi mevsim aldý benden
Yine aylardan kasým mý?
Eylül de gel mi?
Hangi vicdansýz bahar...son baharým!
Çektim tüm baharlarýn perdelerini
Güz mevsiminde daim yürek
Ayazýna mahkum...
Seni hangi kalem aldý benden,
Ki yazamýyorum seni...
Kýrdýn kalemi ,kelimemi,cümlemi
Çýplak kaldý sayfam sensiz...
Yazýk...
Hangi harabe çöplüklerden toplanýr kurduðum cümleler
Hangi savruk duygular kurdurur bir kez daha ayný güzellikleri
Hangi savaþ meydaný barýþ imzalatýr sevdalara...
Hangi sen...
Hangi sen birkez daha merhaba der bana...
Acýtmadan içimde ki seni
Hangi yollar sana çýkar
Çýkmaz sokaklarda...



Sosyal Medyada Paylaşın: