HABERİN YOK BEN ÖLÜYORUM
Boþluktayým düþüyorummmmmmm...
Tutunacak bir dalým vardý oda kýrýldý;
Aðlamak istiyorum yapamýyorum,
Önce ayrýlýðýn derin acýsý..
Sonra ölüm haberlerinin alýnýþý;
Ve ümidlerimin yok oluþu.
Ben hiç mutlu olamayacakmýyým?
Tam mutluluðu yakaladým derken,
Avuçlarýmýn arasýndan uçuveriyor;
Ne olun acýlar uzak durun benden.
Yaralý kalbime bir de siz eklenmeyin,
Gözyaþlarým kurudu yapmayýn acýlar.....
Sanýyorum ki;
Anlýyorum ki;
Biliyorum ki;
Bana huzur buralarda yok.
Mutluluk benden uzak
Hayatým , zaten kaybolmuþlarda;
Benim huzurum kara toprak.......
Yoruldum artýk yoruldum;
Dayanacak gücüm kalmadý,
Tükendim bittim.
Ne olur acýlar uzak durun benden...
Elimde olsa yaþamazdým;
Býktým artýk býktým boþlukta olmaktan.
Uçsam uçamýyorum,kanadým kýrýk;
Koþsam koþamýyorum,mecalim yok.
Aðlasam aðlayamýyorum,gözyaþlarým yok;
Gülsem gülemiyorum,neþem yok.
Baðýrsam baðýramýyorum,sesim yok;
Kaçsam kaçamýyorum,yerim yok.
Haberin yok, ben ölüyorum....
16.02.2010 SAAT:10:17
SONGÜL BOZKA ÖZGÜN
BÝLECÝK(VEZÝRHAN)SÝNOP
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.