Oyumu Satıyorum
Öyle düþman gibi bakma gözüme
Oyumu satmaya mecburum mecbur
Dokunsa da vicdanýma özüme
Günaha girmeye mecburum mecbur
Hiç elde avuçta kalmadý para
Ýþsizlik yürekte kanayan yara
Kömür daðýtýrlar belki bu ara
Kömürü almaya mecburum mecbur
Piknik tüpü derdimize devadýr
Makarna pirince oyum fedadýr
Yokluk baþýmýza derttir beladýr
Satýlýk olmaya mecburum mecbur
Hava soðuk çocuklarým üþüyor
Onurlu yaþamak bizi aþýyor
Cümle alem bogaz icin yaþýyor
Bogaz tokluguna mecburum mecbur
Ýftar çadýrýnda bayram ederiz
Oruç tutmasak ta iftarý yeriz
Yeþil kartla doktorlara gideriz
Sadaka fitire mecburum mecbur
Açýlým diyorlar doðrudur beyim
Elimde ne gelir kime ne deyim
Aç karnýnan ben kimligi ne edim
Susup oturmaya mecburum mecbur
Elbet terörizme egilmez boyun
Bilmedik bu iþte varýmýþ oyun
Biz ancak oluruz sürüde koyun
Çobana uymaya mecburuz mecbur
Tekel iþcisine yanýyor baðrým
Onlarý görünce artýyor aðrým
Aslýnda ne körüm ne de sagýrým
Mecalim kalmamýþ mecburum mecbur
Birlik beraberlik herþeyden önce
Vatan sevgisidir imandan yüce
Köken ayýranlar cüceden cüce
Zor geliyor ama mecburum mecbur
Güner der fitneye fýrsat vermeyin
Dini sömürene biat etmeyin
Hiç bir zaman neme lazým demeyin
Duyarlý olmaya mecburum mecbur
Ozan Güner Kaymak
Amsterdam / 16.02.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.