Yaþamýnýn bir yerinde Beklide ummadýðýn bir deminde Kara bir bulut gelir Durur tam üzerinde An olur nefeslenirsin gölgesinde An olur yaþ olur gözlerinde
Ve de öyle alýþýrsýn ki onunla yaþamaya Düþman olursun ýþýða, aydýnlýða Düþman olursun onsuz bir hayata
Ödün kopar Rüzgar eserde bulut gider diye Aydýrmaz seni Baþkalarýnýn acýyarak Bakmalarý bile
Ama bir gün bir fýrtýna kopar Kara bulut Bir daha girmemecesine Hayatýndan çýkar
O zaman anlarsýn Iþýkta, aydýnlýkta yaþamanýn farklýlýðýný O zaman anlarsýn Kara bulutun hayatýndan neler çaldýðýný Mutluluðuna nasýl çelme taktýðýný
Kaybettiðin yýllarýn Piþmanlýðý sarsa da içini Düþünüp haline þükredersin Bütün hayatýnýn Bir kara bulutun karaltýsýnda bitmediði için Yaþadýðýn her gün kendini kutlar sevinirsin
Ve bir daha kimse durduramaz Bir bulutun altýnda seni Ve bir daha kimse yaþatamaz sana Geçmiþteki karanlýk günlerini
Necdet YAÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet YAĞAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.