Dinledin mi hiç gecenin seslerini
sessiz haykýrýþýný,
neler mi anlatýyor?
Bilmem.....
belki hüzünleri, yarým kalan aþklarý,
aldatýlmalarý, imkansýzlýklarý
sonu olmayan hayalleri, ölümleri, yaslarý
belki de feryatlarý, yýkýlan umutlarý
belkide sevinçleri ama çoðunlukla acýlarý...........!
Yara almayan kalp var mý?
yaralanmayan kalp
her insan faklý yaþadýðýný sanýr
oysaki ayný yollardan geçiyor
herkes en büyük aþký kendisi yaþar sanýr
en büyük aþk acýsýný...
ama en büyük acý bende.............!
bakarken sana
damarlarýmdaki kanýn hareketini hissediyorum çünkü,
beynimde gelgitler çoðalýr
ve kaybediyorum düþünme yeteneðimi, afallýyorum
çünkü,
sensiz uyuduðum tüm gecelerde
duyuyorum gecenin seslerini, saðýrlaþýyorum...
ateþin ortasýnda olsam, üþüyorum...
çünkü,
bu þehri her terkediþin de
geriye
virane bir ben ve gece kalýyor
yani acýnýn ta kendisi.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.