Yoðun insan kalabalýðýndan kendimi zor sýyýrdým hatta birkaçý omuz vurarak geçti yanýmdan ama dönüp bakmadým bile þimdi bu ortamda gerginliðe hiç gerek yok bi de iþim baþýmdan aþkýn zaten
Neyse biraz dinleneyim diye bir bank oturaðýna çöktüm koþuþan insanlarý izlemeye baþladým bu arada hafif kestirmiþim oturabilir miyim uyandým baktým tuhaf kýlýklý benden yaþça büyük bir insan evet insan tabi buyrun ama tuhafýma gitmiþti kýyafeti nadir deðerlendiririm giysilerine göre insanlarý ama bu sefer afalladým
Gazeteyi açtý yanýmdaki meçhül þahýs yüksek sesle þu haberi duydunuz mu hangisi dedim döndüm spor sayfasýydý açtýðý baktým bizim kulüple ilgili bir haber ilgimi çekmiþti þimdi haber
Spor haberlerini okurum ama benim tuttuðum takýmla ilgili bir haber varsa aldým gazeteyi elime epey dalmýþ gitmiþim gazeteye gazeteyi vereyim derken yanýmdaki þahýs kaybolmuþ hayda nereye gitti bu adam
Kafaya takmadým fazla gazeteyi býraktým oraya kalktým postaneye vardým sýra çoktu vazgeçtim kapýdan çýkarken birisi omzuma dokundu döndüm banktaki þahýs ya birader gazeteyi almayý unuttun önemli deðil dedi merak etmiþtim benimi takip etmiþti acaba
Ne oldu birader hiç birþey olmadý dedi durum iyice karýþmýþtý bu sefer kafamda iyice karýþtý tabi görüþürüz görüþürüz dedim
Ýçimden tüm tuhaflýklar bugün beni buluyor hayýrdýr inþallah yine gördüm O’nu otobüse binerken baktý bana hayýrdýr hayýrdýr der gibi
FARUK TABAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
faruk tabak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.