CAN DAMARI
Kemiðim kýrýldý, yenimde kaldý;
Ýnsafým acýmaz, reste rest diyet!
Sözde, yaþam için, çekilir oldu…
Ahlak; hayâ; onur; dostta haysiyet.
Fikrimde baþladý, gönlümü üzdü;
Sözüme sýçradý, dilimi çözdü…
Asrilik yaftama, neslimi dizdi!
Doðmadan verildi, bahta art niyet.
Mâdemki zamâne, neslime savan;
Gerçeðin þavkýnda, umutlar yavan;
Sevginin baðrýnda, ak kutlar düven;
Vebâli zevk bilen, puþtta vâriyet…
Sen yine de çalýþ! Çabala… Gayret…
Irzýný satana gösterme hayret.
Dermânýn kalmazsa, sabýrla seyret;
Yollarda namusum, meste fazîlet!
Adým âleme þan, soyuma varýn…
Terim topraða tav, suyuma karýn…
Özüm potaya töz, ömrümü yarýn;
Canýma minnettir. rasta riâyet.
Erdemoðlu sanma, çürür bu maya!
Uygarlýk yolunda, kalamam yaya…
Nasýl ki can verir tohuma kaya;
Varlýðýn ziyasý, postta nihâyet.
Gün, ne derse desin, duymam nedâmet;
Can damarým umut, özde kerâmet…
Salih ERDEM / AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.