Bu sabah gördüm onu, þimdi ben sarhoþum. Bu kadar güzelini ne gördüm ne duydum. O renkler, o alým, o çalým, aman Allah’ým, Donmuþ kalmýþým, kesildi sandým soluðum.
Çevresindeki mýzraklý binlerce asker, Uzakta durun, yanýna yaklaþmayýn, der. Bu bir prensestir, ancak masallara layýk Görenler hayran olur, uzaktan seyreder.
Beyaz, kýrmýzý, mor karýþýmý rengi var, El uzatma, kan içinde kalýr parmaklar. Dizilmiþ yanýna dikenler mýzrak gibi, Kim derdi, kaktüs böyle güzel çiçek açar?
Ekrem ÞAMA Sosyal Medyada Paylaşın:
ekremsama Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.