Koku Her mevsimde Baþka baþkadýr Ýlkin taze bahar Sonra yaz yakar Sonbaharý kuþlar anlar Kýþtan önce göçerler...
Ve aþka sebeb Tende kokular Bir nefeste Ýlk aþklar Havva’nýn saçlarýnda Adem var Yarin ellerinde Biçare hercailer Dostun dosta selamýnda Gül var...
Yalnýz suda koku yok Leyla su kenarýnda En güzel kokular koynunda Yýllara sinen kokularda Bir acý Bir tatlý hülya...
Sonrasýnda Belirsiz kalp atýþlarý Can kýrýklarý Hala herkesin dilinde O bilinmez Cennet kokularý Belki bir efsanedir Yedi bakirenin teninde Bir avuç cennet kokusu Belki gerçek ötesi Zira Burdan oraya Bir garip uyku hali...
Kokunun en güzeli gözleri Gül Bir Âmanýn ellerinde de gül Tek gözün ellerinde de...
Ve sonun baþý Her yaðmur sonrasý Toprak kokusu Pek bilinmez Çocuðun ahý Topraðýn kokusu...
idris doðu seydi... Sosyal Medyada Paylaşın:
idris dogu seydi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.