Sevgililer Gününde Karanfil Aldım

Kapý çaldý, açtým,
Karþýmda bir el, elde bir kýrmýzý karanfil,
Arkasýndan bir ses,
“Bu apartmanda bir tek seni seviyorum caným!”

Birinci katta ikamet eden yetmiþlerinde,
Kimsesiz bir teyze,
Karþýmda en sevimli haliyle,
Sevgililer günü kutlamasýna gelmiþ,
Yüzünde gülümsemesi, elinde karanfili,
Gözlerinin içi gülerek bakýp yüzüme,
“Sen benim sevgilimsim,
seni çokk seviyorum”, dedi en içten haliyle..

Þaþtým ne diyeceðimi,
Bu güzel hareketi hangi söz anlatabilir ki,
“Ayy, olamaz inanmýyorum” dedim,
Olan þaþkýnlýðým üstümde,
“Çok teþekkür ederim, bu sevgililer gününde,
Aldýðým ilk çiçek ilk hediye”
En mutlu Sevgililer Günü olarak geçti,
Benim tarihime… :)) :))

Dedim;
“Yemek yedin mi gel çorba yaptým iç sýcacýk,
Bil ki kapým sana her zaman açýk”,
Ara sýra yemek yapar gönderirdim çocuklarla,
Kötülük nasýl unutulmazsa,
Ýyilikler de unutulmuyor asla,
Gün oluyor, bir karanfil olup dönüyor insana,
Gün oluyor, sýcak bir gülümseme olup,
Koymuyor insanda gam tasa,

“Teþekkürler teyzecim sana,
Allah gönlünü düþürmesin Ýnþallah hiç yasa,

Ben de seni çokk seviyorum,
Daha nice yýllar saðlýklý yaþa”

14.02.2010 17:46
Perihan METÝN

Sosyal Medyada Paylaşın: