ESKİ EV

Dün yolum düþtü geçtim
Eski evin yanýndan
Kimseler bakmýyordu
Kýrýk dökük camýndan.

Pencereler perdesiz
Kapýlarý kilitli
Mazimi saklayan ev
Yüreðimi eritti.

Yalnýzlýk kol geziyor
Yattýðýmýz odada
Örümcekler taht kurmuþ
Kireç boya duvarda.

Ev yalnýz kaldý burada
Birde elma aðacý
Emmim sesin gelmiyor
Nerde Emine bacý.

Dolu ile karýþýk
Yaðmurlar yaðýyordu
Terk edilmeye isyan
Bizim ev aðlýyordu.

Babam var mý içinde
Gitmekte tekliyorum
Belki çaðýrýr diye
Sesini bekliyorum

Sosyal Medyada Paylaşın:

Şadiye ERYILMAZ Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

ESKİ EV ÇANAKKALE VE BİZ UMURSAMAZ Perişan Yokuşu CÜZDANIM KAR