boþ döþekde horluyor iken asude hatýralar
aþiyandan inmiþ melekler
koynumdaki uykusuz aþký sallar.
dalga kýraným
mendireðim
ve dahi
pervanesiz fenerim
kýyýdaki yalancý liman
kimsesizliðime gel
koynuma gir
yeþert çorak yalnýzlýðýmý
tenimin mahremini boz
yýrt perdesini ar’ýmýn
suyum ol
avuçlarýnda sen’i sun
sen’i içir
kavruk dudaklarýma
kesilsin nefesim
vursun dalgalara
ve hatta
lodos’dan göçmüþ kaldýrýmlarýna
yýka beni usulca
tatlý suyla
tenimi üfür sahile
savrulsun cevherlerim
al sar sarmala
lâkin
bildik limanlarýn kaldýrýmlarýnda
gavur dudaklým
bu yýl’da yoksa
balýkçý çýkýn’larýnda sakla beni
ve yahut
savur gitsin
piç bakýþlý martý aðýzlarýnda..
hani;
nerede o sevgili
hala saçlarýma takmýyor
gölet’inde açan nilüfer çiçeklerini..
Turnaki..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.