Gidiþin gelir aklýma her gün batýmýnda Gözlerimle gezerim bütün geceyi Yeniden filizlenir yalnýzlýðým Aðýr bir yük çöker omuzlarýma Bir yudum su kalýr boðazýmda Alýrým baþýmý dizlerimin arasýna. Sessiz sessiz aðlarým
Gece gezerim ben ýþýklý caddelerde Görünmez kimseye gözlerim Gözlerim deðer gözlerine Saçlarýn kaybolur avuçlarýmda Yanmak isterim ateþlerde Her yangýnda ben yanarým Otururum bir duvarýn dibine Sessiz sessiz aðlarým
Gidiþin gelir aklýma… Ölümün! Tekrar tekrar gömerim Ateþler söndürerek geçerim sokaðýndan Korkular yaþatýrým içimde Kýrýlýr kalemlerim seni her yazýþýmda Yaðmur yaðar ýslanýrým Her yaðmur damlasýnda sen düþersin ellerime Gözyaþlarýma karýþýr toprak olursun
Ölüydün belki… Yaþadýðýný sandýðýmda Güzel bir rüyaydý gözlerin Ýlk ayrýlan sen deðilsin derim Kandýrýrým kendimi Unut gitsin! Önce þiirler yazarsýn baþ harfleriyle. Sonra silersin Bir gün bir kýzýn olur Ayþe koyarsýn adýný Zeynep dersin yâda Elif… Adýný bile unutursun Unutulan kýr çiçeði gibi kitaplarýn arasýnda Sosyal Medyada Paylaşın:
HarunOzbek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.