Gül kokusunu vermiþ dostlarýma,
Bülbül sesini kaleme, kafesini ömrüme.
Deniz nefesime vurmuþ hoyratça dalgalarýný ki
Bazý zamanlar köpüreyim, kudurayým diye...
Ay adýma çentik atmýþ
Yaðmur yaralarýmý yalasýn diye
Güneþ, nasýlsa kabuk baðlatýrým demiþ...
Sanki göbek baðým bunlarla kesilmiþ
Oysa gün hep bir balon elimde
Bir de yýldýzlar deðmese...
Gökkuþaðýný sabahlara raptiyeler,
Hüküm giydirirdim
Çýplak serçeler üþümesin diye...
Acýya þeker katabilirdim,
Çocuklara eski masallarýný
Topaçlarýný verirdim, asla diyemem
Külliyen yalan olurdu...
Diye diye ömür geçmedi asude
Herkes bir yol çizdi, seçti, seçildi
Kimi bohçasýný açtý, kimi göbeðini
Kimi biraz garip
Kimi boynu bükük
Kimi burnu büyük...
Leyleðin ömrü boþ sözlerle geçse de
Kelebeðe düþmez hiç bol kepçe!...
ayþe yayman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.