ON DÖRT ŞUBAT SEVGİLİLER GÜNÜ

Sözüm ona sevgililer günüymüþ,
Randevusu bu gün deðil dünümüþ,
Bu benim sevdiðim ne çok bilirmiþ,
Atlatarak beni sýr oldu gitti yarim.
Benim de bir zaman sevdiðim vardý
Günde üç beþ defa hatýr sorardý,
Her dakika her saniye arardý,
Beyaz güvercin gibi uçup ta gitti yarim.
Nedense bir türlü yaranamadým,
Delice yaptýklarýna inanamadým,
Sabahlarý iþe uyanamadým,
Bir efsane misali uçup ta gitti yarim.
Sözde seviyordu özde icraat yoktu,
Ýlk tanýdýðým zaman derdi tasasý yoktu,
Bir baktým ki o benden daha yaralý çýktý,
Bir efsane misali uçup ta gitti yarim.
Aniden bir kopuþla baþladý birden hýzý,
Bu benim kaderimdir ne yapým alýn yazým
O günden beridir ki dinmez yürekten sýzým.
Bir kanarya misali uçup ta gitti yarim.
Hiç derdim yok iken olmuþum dertli yaslý,
Ben Kerem oldum sevdiðim ise Aslý,
Viran olan bu gönlüm hem dertli hem de yaslý
Bir efsane misali uçup ta gitti yarim.
Neydi o güzel günler durmadan arýyordu,
Geçip ayna önüne zülfünü tarýyordu.
Gökte uçan kuþlara daima soruyordu,
Bir kelebek misali uçup ta gitti yarim.
Meðer benime gönül eylermiþ,
Bahanesi çoðaldý her gün dolu iþ,
Söyledim kendisine dedim bu yanlýþ gidiþ,
Ak güvercin misali uçup ta gitti yarim.
Ahmet Acar kendine hem de bana ediyor,
Her geçen gün bu yara benim sevdam bitiyor,
Bu ayrýlýk beni de dertten derde yitiyor,
Bir sevda masalýydý uçup ta gitti yarim.

AHMET ACAR / SÝVAS- 14.þubat 20010





Sosyal Medyada Paylaşın: