Karşıyaka sen

Karþýyaka sahilinde yürüyorsun þuan belkide
Rüzgar vuruyor ensene
Vücudun üþür gibi oluyor
Ve buyüzden kollarýný baðlýyorsun...
Kollarýný baðlýyorsun,
Yürürken...
Sýmsýký baðlýyorsun hemde...
Rüzgarýn soðukluðunu hissetmemek için belkide
Sýmsýký baðlýyorsun kollarýný
Olmayan kýzýný kucaklarcasýna.
Su zerrecikleri geliyor belkide ak yüzüne
Su zerrecikleri
Denizden
Ve ýslatýyor çatlamýþ dudaklarýný...
Bilirim
O tuzluluðu seversin sen
Hissetmek istiyor
Ve yalýyorsun pembe dudaklarýný...
Belkide güneþ vuruyor yüzüne
Ve sen kýsýyorsun duman gözlerini
Kýrýþýyor çilli burnun
Ve hapþuruyorsun...
Nekadarda sevimli...
Adýmlarýn hýzlanýyor yada
Koþtururcasýna yürüyorsun karþýyakada...
Çiçekci fatoþ,
Çiçekçi fatoþ deðil mi o?
Anladým,
Buyüzden
Buyüzden koþtururcasýna adýmlarýn,
Son paraný kaptýrmamak için pembe yalanlara,
Kaçarcasýna...
Ve iskeledesin
Uçarcasýna geçiyorsun iskeleden çarþýya...
Kokun kaplýyor tüm çarþýyý,
Çarþý sen doluyor
Sen çarþý oluyorsun...
Ve o kalabalýkta kaybolup gidiyorsun.
Þiirce...
Sessizce...
Sen gidiyorsun...
Sebepsizce...


Erkan Ýsa ÞEN
Sosyal Medyada Paylaşın: