BU ŞEHRİN
Nesi güzeldir bu þehrin
Ne yaþananlardan bir haber
Ne yaþanacaklardan
Nesi güzeldir bu þehrin
Seni otuz beþ yýldýr tutan
Tam da ortasýnda üstelik
Bu akþamýnda esmesi olmasa
Nasýl çekerdin yazýn da yangýný
Nasýl da eser, alýr gider sevdalara seni
Nesi güzeldir bu þehrin
Boðarken sokaklarý seni
Caddelerinde nefes alamazken
Nasýl yaþarsýn bu þehirde
Ve ne duruyorsun hala
Býrak git geldiðin yere
Diyen sese inat geçen otuz beþ yýla
Bütün gecekondu olmayan betonarmelerine
Bütün çirkinliðine, ruhsuzluðuna karþý
Yine de güzeldir bu þehirde yaþamak
Nasýl unutursun gençliðini ve onun bütün hayallerini
Nasýl gidersin bu þehirden
Bu þehirde kalmadýn mý?
Bu þehirde yaþamadýn mý?
Dutlu yolunda Bahçelievler’in
Bir o yana bir bu yana sallanmadýn mý?
Bir gemi güvertesinde, sarmadýn mý?
Ufka bakarak sevgiliyi Kordonboyu’nda
Nesi güzeldir bu þehrin
Yaþamak ne kadar kolay olsa da
Yaþamak zor adam gibi burada
Nesini sevdin bu þehrin
Bu þehir ne verdiyse sana
Ne aldý senden bir baksana
Nasýl gidersin bu þehirden
Nasýl gidersin ardýna bakmadan
Nasýl da aðlar gökyüzü ve körfez
Nasýl gidersin yokuþlarýný býrakarak
Nasýl da döker gözyaþlarýný martýlar
Ve dalgalar yüreðindeki ateþi söndürür
Gitme gitme kal bu þehirde
Saat Kulesi nde dursun akrep yelkovan
Yine þiir yaz Kýbrýs þehitlerinde
Basmane’de caddeden karþýya geç bir akþam vakti
Yolun karþýsýnda bekleme, geçen kediye bak!
Az sonra randevusu var besbelli
Fuar’ýnda koþma bu þehrin
Temiz yürekler yarýþýr seninle
Koþu yolu’nda düþen bir dut yapraðý aðlatýr seni
Gitme bu þehirden der sana Varyant Camii
Oturup da çay içmiþtin dostunla hani
Nesini sevmedin sen bu þehrin
En çok nesini sevdin sen bu þehrin
Ezanlar okunurken çýkýlan, ’hayatýn yokuþu Balçova’
Teleferik koþu yolu, geriye dönüp dönüp bakarsýn
Bakar da kendini alamazsýn
Gelir köpek sesleri, gelir kokusu dað kekiðinin
Ve aþký anlatýr bu þehirde bir demet nergis
Rengi anlatýr gözlerinde bir demet sümbül, kendinden geçersin
O yüzden bir fincan kahvenin kýrk yýl hatýrý vardýr Hisarönü’nde
Bilmez bunu kimse asýl hazine Taþçýlariçi’nde
Sen otuz beþ yýlý nereye koyarsýn
Sevmeseydin her þeye inat, sevmeseydin keþke
Nasýl terk eder gidersin bu þehri
Bu þehir bu þehir Ege’nin incisi
Üzümün, zeytinin, incirin birincisi
Terk edemem seni vasiyetim var
Benden aldýðýnýn üstünde, bir kefenlik yerim var
Bu Þehrin hikayesi,zaten içinde saklý
Yaþayanlar mý yoksa yaþamayanlar mý haklý
Þehir,içindeki sýrlarý keþfedenlerindir
Bu þehir Ýzmir,bu þehir yalnýzca yürekten sevenlerindir...
Ýzmir.02.07.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET DEMİRKAPI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.