MEYDANA GELDİM ( Muhammes )

Bir aþka tutuþup, yandým , Ýlahi dermana geldim “
Boþ hayal, ümitle gezdim, sonunda Kur’ana geldim
Yenilmez bir pehlivandým, el pençe divana geldim
Çiçeklerden polen aldým, bal için kovana geldim
Yýllardýr dað, taþlardayým, þimdi düz ovana geldim
Çok zorluklar çektim amma, þükür bu imkana geldim
Kaçtým rahmet kapýsýndan, döndüm el amana geldim

Adý gönlümden silinmez, atamadým yâr içimde
Vermem o yârin adýný, edep, haya, ar içimde
Yaþadýkça umman oldum, çok bilinmez sýr içimde
Vurdum vurdum yine çýkmaz, nefis, þeytan kir içimde
Al baltaný gel Ýbrahim, bu putlarý kýr içimde
Yârin hasreti bitirdi, hiç sönmeyen nâr içimde
Sevgiyi paraya satan, böyle bir zamana geldim

Vardým dostun dergahýna, aman aðlama gül dedi
Bana dikenler içinde, hiç solmayan bir gül dedi
Gönlünü aç ol Rahmana, bitsin yürekte fel dedi
Ýlim, hakikat kaynaðý, oku! Ýlahýn bil dedi
Sakýn mala tamah etme, fitne, fesadý sil dedi
Vatan, namus kutsal oðul, hiç çekinmeden öl dedi
Ban de baþý, caný aldým, korkmadan meydana geldim

Erdinç Hoca halin yazdý, bu baharýmý kýþ etme
Ey þahlarýn þahý Mevla’m, gel yüreðimi taþ etme
Gurur, kibire kaptýrýp, amelini bomboþ etme
Hayata umutla bakan, bu gözlerimi yaþ etme
Bir lokma ekmeðim olsun, onu da haram aþ etme
Þeytana uydurup Ya Rab, günahlarýmý faþ etme
Günahlara tövbe ettim, sen yüce Yezdan’a geldim

Sosyal Medyada Paylaşın: